Κουβέντα με το Χάρο - Κώστας Ρούκουνας 1935(Π.Τούντα)

113 Προβολές

Ευχαριστώ! Μοιραστείτε το με τους φίλους σας!

Δεν σας άρεσε αυτό το βίντεο. Ευχαριστώ για τα σχόλια!

Published Jul 3, 2022

Κουβέντα με το Χάρο - Κώστας Ρούκουνας
Δίσκος: Parlophon B-21822 .
Σύνθεση: Παναγιώτης Τούντας
Αθήνα, 1935

______________________________________________________
Το Χάρο τον αντάμωσαν
πεντ' έξι χασικλήδες
να τον ρωτήσουν πώς περνούν
στον Άδη οι μερακλήδες

Πες μας, βρε χάρε, να χαρείς
το μαύρο σου σκοτάδι
έχουν χασίσι, έχουν λουλά
οι βλάμηδες στον Άδη

Πες μας αν έχουν μπαγλαμά
μπουζούκια και γλεντάνε
έχουν τεκέδες, έχουν τσαρδί
που παν’ και την τραβάνε

Πες μας αν έχουν γκόμενες
μανίτσες και γουστάρουν
τον ναργιλέ να κάνουνε
ντουζένι να φουμάρουν

Πες μας, βρε χάρε, να χαρείς
τι κάνουνε τ’ αλάνια,
βρίσκουν νταμίρα, έχουν λουλά
για κάθουνται χαρμάνια

Πάρε δυο δράμια Προυσαλιό
και πέντε μυρωδάτο
και δώσε να φουμάρουνε
τ’ αδέλφια μας 'κει κάτω

Κι όσοι μαχαιρώθηκανε
και πήγανε στον Άδη
για πες μας, γιατρευτήκανε
ή λιώσαν στο σκοτάδι

Κι όσοι από καρασεβντά
τρελάθηκαν και πάνε
πες μας, τους πέρασε ο νταλγκάς
ή ακόμα αγαπάνε

Πες μας τι κάνουν οι φτωχοί
πρεζάκηδες κι εκείνοι
πάρε να δώσεις και σ’ αυτούς
λιγάκι κοκαΐνη

_____________________________________________
Πρόκειται για τη μοναδική εκτέλεση στις 78 στροφές.
Το τραγούδι διασκευασμένο και λογοκριμένο επανήλθε στη δισκογραφία και τις δεκαετίες του 1950 και του 1960.
Στα παλκα η διάρκειά του ήταν πολύ μεγαλύτερη, ακόμη και τετραπλάσια σε χρόνο, λόγω του πιο αργού tempo και της παρεμβολής ταξιμιών.
Στην ηχογράφηση των 78 στροφών έχει επιταχυνθεί για να συμπεριληφθούν όλοι οι στίχοι μέσα στον δίσκο των περίπου τριών λεπτών.

Αυτή η φανταστική κουβέντα με τον Χάρο αποτελεί ένα από τα συγκλονιστικότερα τεκμήρια της ιστορίας του ρεμπέτικου.
Η ανθρώπινη μορφή που προσδίδει το τραγούδι στον Χάρο, η εξοικείωση που δημιουργείται από τον διάλογο σε συνδυασμό με τη συντροφικότητα και το ενδιαφέρον για τους ''χαμένους'' χασικλήδες θέτουν με μοναδικό τρόπο και στο ρεμπέτικο το τεράστιο και πανάρχαιο ζήτημα του θανάτου.

Το τραγούδι είναι δημιουργία του Π.Τούντα και οποιαδήποτε προσπάθεια κατάταξης στα παλαιότερα της περιόδου της ανώνυμης δημιουργίας ή της παράδοσης δεν στηρίζεται σε κανένα στοιχείο.

Η μόνη προυπάρχουσα διατύπωση βρίσκεται στον 1ο στίχο του 2ου δίστιχου, ''πες μας βρε Χάρε, να χαρείς'' που εντοπιστηκε στον ''Σαμπάχ μανέ - πες μου βρε Χάρε'' με τον Κώστα Νόυρο (Columbia Αγγλίας 8398, Aθήνα, 1929)

Σε αρκετά δημοτικά τραγούδια όπως στο ''Ο Χάρος έτρωγε ψωμί'', εμφανίζεται ο θάνατος με ανθρώπινο πρόσωπο και συνομιλεί με τους θνητούς.

Παναγιώτης Κουνάδης, Τα ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ, ένα ταξίδι στο λαϊκό τραγούδι των Ελλήνων.2010