Στην ξενιτειά απελπισμένος - Κώστας Ρούκουνας
Δίσκος: Odeon GA7037 (και Decca 31046)
Σύνθεση: Σωτήρης Γαβαλάς
ζεϊμπέκικο (απτάλικο)
Αθήνα, 1937
μπουζούκι: Σπύρος Περιστέρης
κιθάρα: Κώστας Σκαρβέλης
μπαγλαμά: Σωτήρης Γαβαλάς
διεύθυνση ορχήστρας: Σπύρος Περιστέρης
________________________________________________
Πρωτοχρονιά, Αγιοβασιλιού στην άμμο καθισμένος
με ένα ξεροκόμματο τη πέρασ’ ο καημένος
Κι αυτή την ώρα σκέφτηκα Μαριώ τα βάσανα μου
και για νεράκι έπινα τα μαύρα δάκρυα μου
Γιατί ήμουνα στην ξενιτιά μακριά από την πατρίδα
και ζούσα γυναικούλα μου με ψεύτικη ελπίδα
Η ξενιτιά, η ερημιά, η πίκρα και η λύπη
όλα μου τα ’δωσε ο Θεός τίποτα δεν μου λείπει
_______________________________________________
Θέμα σε αυτό το τραγούδι, η ξενιτιά. Παρόμοιες περιγραφές υπάρχουν σε αφηγήσεις των πρώτων ελλήνων μεταναστών στις ΗΠΑ για την κρίση του 1907, που οδήγησε πολλούς ανθρώπους στις παραλίες σε αναζήτηση τροφής από τη θάλασσα, καθώς και για τη μεγάλη οικονομική κρίση του 1929.
Το τελευταίο δίστιχο, το οποίο σε παραλλαγές έχει χρησιμοποιηθεί ξανά στο ρεμπέτικο, όπως στο τραγούδι ''Ουσάκ μανές- Το τραγούδι της ξενιτειάς''
Ουσάκ μανές - Στράτος Παγιουμτζής 1937(Ανέστη Δελιά)
https://www.youtube.com/watch?v=tA19r2LYK5Q
φαίνεται ότι προέρχεται από την περίοδο της ανώνυμης δημιουργίας και δείχνει μιαν ιδιάζουσα σχέση του ρεμπέτικου με τον Θεό και τα θεία γενικώς.
Παναγιώτης Κουνάδης, Τα ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ, ένα ταξίδι στο λαϊκό τραγούδι των Ελλήνων.2010
Δίσκος: Odeon GA7037 (και Decca 31046)
Σύνθεση: Σωτήρης Γαβαλάς
ζεϊμπέκικο (απτάλικο)
Αθήνα, 1937
μπουζούκι: Σπύρος Περιστέρης
κιθάρα: Κώστας Σκαρβέλης
μπαγλαμά: Σωτήρης Γαβαλάς
διεύθυνση ορχήστρας: Σπύρος Περιστέρης
________________________________________________
Πρωτοχρονιά, Αγιοβασιλιού στην άμμο καθισμένος
με ένα ξεροκόμματο τη πέρασ’ ο καημένος
Κι αυτή την ώρα σκέφτηκα Μαριώ τα βάσανα μου
και για νεράκι έπινα τα μαύρα δάκρυα μου
Γιατί ήμουνα στην ξενιτιά μακριά από την πατρίδα
και ζούσα γυναικούλα μου με ψεύτικη ελπίδα
Η ξενιτιά, η ερημιά, η πίκρα και η λύπη
όλα μου τα ’δωσε ο Θεός τίποτα δεν μου λείπει
_______________________________________________
Θέμα σε αυτό το τραγούδι, η ξενιτιά. Παρόμοιες περιγραφές υπάρχουν σε αφηγήσεις των πρώτων ελλήνων μεταναστών στις ΗΠΑ για την κρίση του 1907, που οδήγησε πολλούς ανθρώπους στις παραλίες σε αναζήτηση τροφής από τη θάλασσα, καθώς και για τη μεγάλη οικονομική κρίση του 1929.
Το τελευταίο δίστιχο, το οποίο σε παραλλαγές έχει χρησιμοποιηθεί ξανά στο ρεμπέτικο, όπως στο τραγούδι ''Ουσάκ μανές- Το τραγούδι της ξενιτειάς''
Ουσάκ μανές - Στράτος Παγιουμτζής 1937(Ανέστη Δελιά)
https://www.youtube.com/watch?v=tA19r2LYK5Q
φαίνεται ότι προέρχεται από την περίοδο της ανώνυμης δημιουργίας και δείχνει μιαν ιδιάζουσα σχέση του ρεμπέτικου με τον Θεό και τα θεία γενικώς.
Παναγιώτης Κουνάδης, Τα ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ, ένα ταξίδι στο λαϊκό τραγούδι των Ελλήνων.2010
- Κατηγορίες
- Greek Music
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει