Αντρέι Ρουμπλιόφ (1966) [HD 720p] ελληνικοί υπότιτλοι

120 Προβολές

Ευχαριστώ! Μοιραστείτε το με τους φίλους σας!

Δεν σας άρεσε αυτό το βίντεο. Ευχαριστώ για τα σχόλια!

Published Oct 10, 2022

Υπόθεση: Στη Ρωσία του 15ου αιώνα, ο αγιογράφος Θεοφάνης ο Έλληνας επιλέγει ως βοηθό του το μοναχό Αντρέι Ρουμπλιόφ. Ο τελευταίος έχει διάφορους θεολογικούς προβληματισμούς κι όταν σε μια επιδρομή των Ταρτάρων αναγκάζεται να σκοτώσει, για να προστατεύσει μια ανυπεράσπιστη κοπέλα, απαρνείται για μεγάλο διάστημα τη ζωγραφική. Θ’ αρχίσει να ζωγραφίζει ξανά, στο έξοχο, τελευταίο μέρος της ταινίας, όταν το πείσμα και η δύναμη ψυχής του νεαρού και άπειρου χύτη που κατασκευάζει την τεράστια καμπάνα, θα του ξαναδώσει το πάθος για ζωή και δημιουργία.

Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του σπουδαίου Ρώσου σκηνοθέτη Andrei Tarkovsky ("Σολάρις", "Στάλκερ" κ.α.) ακολουθεί το βίο του κορυφαίου Ρώσου αγιογράφου και αγίου, Αντρέι Ρουμπλιόφ, μέσα από έξι κεφάλαια της ζωής του. Μέσα σε αυτά τα κεφάλαια ο θεατής μπορεί να αισθανθεί αυτό που κινεί τον καλλιτέχνη, μπορεί να αισθανθεί την ατέρμονη αναζήτηση για ουσία στην πίστη. Στο επίκεντρο της ταινίας βρίσκονται τα μεγάλα θέματα που απασχόλησαν τον Ταρκόφσκι σ’ όλο του έργο: ο σκοπός της ζωής, το αίνιγμα του θανάτου, η πίστη στον Θεό. Καθόλου παράλογο που αυτή η επική ταινία, απαγορεύτηκε από τους μικρόψυχους σοβιετικούς γραφειοκράτες για έξι ολόκληρα χρόνια, μέχρι την προβολή της το 1972 στο Φεστιβάλ Καννών. Έκτοτε καταχωρήθηκε ως αυτό που πραγματικά είναι: ένα ανυπέρβλητο κινηματογραφικό αριστούργημα που συχνά το συναντάμε στις λίστες για τις δέκα καλύτερες ταινίες στην ιστορία του σινεμά.

Ο Ταρκόφσκι χρησιμοποιεί ισχυρές εικόνες, γιατί οι εικόνες είναι απροσδιόριστες ως προς το νόημα, είναι σβώλοι ζωής. Δημιουργεί εικόνες που αγγίζουν την ψυχή του θεατή. Η εικόνα είναι κυρίως ασπρόμαυρη. Το χρώμα έρχεται στο τέλος, και βρίσκεται στις αγιογραφίες του Ρουμπλιόφ. Ωστόσο, βέβαια, δεν λείπει από την ταινία. Ο θεατής σύντομα οξύνει τις αισθήσεις του και βλέπει ανάγλυφα. Η ταινία με τρόπο αισθαντικό μας βάζει σιγά σιγά στο τότε. Πλάνα που σφύζουν από χρόνο και δράση, διαδέχονται πλάνα αργά, πλάνα περιπλάνησης που εντείνουν την απεραντοσύνη της υπαίθρου και τη μοναξιά του Ρουμπλιόφ. Το μονοπλάνο αποτελεί κύριο εκφραστικό μέσο του σκηνοθέτη. Ο Ταρκόφσκι προτιμά μεγάλα και αργά πλάνα, στα οποία ο χρόνος περνάει και χάνεται, που όμως καταγράφεται η ιδιαιτερότητα της κάθε στιγμής.

Ο Αντρέι Ρουμπλιόφ, μέσα στα έξι κεφάλαια, κουβαλάει το δικό του σταυρό. Περνάει δια πυρός και σιδήρου γιατί ξεχωρίζει για την ικανότητα και την αφοσίωση του στην τέχνη του. Μέσα στην ταινία, η πίστη του δοκιμάζεται από τη φρίκη που τον περιβάλλει, αλλά είναι αυτή που τον κρατάει ζωντανό και τον τροφοδοτεί με ηρεμία ώστε να συνεχίσει μέχρι το τέλος. Είναι λιγότερο πρωταγωνιστής και περισσότερο παρατηρητής μιας σκληρής εποχής, που αναπλάθεται με εξαιρετική ακρίβεια, μακριά από τις - θετικές ή αρνητικές - προκαταλήψεις μας γι' αυτήν. Το αποτέλεσμα είναι μια κινηματογραφική εμπειρία εκτός κάθε τετριμμένης τέτοιας, όπου ο Ταρκόφσκι κάνει τους λογαριασμούς του με την «πίστη» τόσο τη θρησκευτική όσο και την καλλιτεχνική.

Πρωτότυπος Τίτλος: Андрей Рублёв/ Strasti po Andreyu/ Andrei Rublev
Βαθμολογία IMDb: 8.1/10
Σκηνοθεσία: Andrei Tarkovsky
Πρωταγωνιστούν: Anatoliy Solonitsyn, Ivan Lapikov, Irina Tarkovskaya, Nikolay Sergeev, Nikolay Burlyaev, Yuriy Nikulin, Yuriy Nazarov