Θα κλέψω μια μελαχρινή - Στρ.Παγιουμτζής, Στ.Περπινιάδης 1938(Δ.Γκόγκου)

135 Προβολές

Ευχαριστώ! Μοιραστείτε το με τους φίλους σας!

Δεν σας άρεσε αυτό το βίντεο. Ευχαριστώ για τα σχόλια!

Published Jul 3, 2022

Θα κλέψω μια μελαχρινή - Στράτος Παγιουμτζής & Στελλάκης Περπινιάδης
Δίσκος: HisMaster'sVoice AO-2480 .
Σύνθεση: Δημήτρης Γκόγκος
κουλουριώτικος
Αθήνα, Απρίλιος 1938

ορχήστρα με δυο μπουζούκια από τον Δημήτρη Γκόγκο και τον Μανώλη Χιώτη,
κιθάρα από τον Στέλιο Χρυσίνη, μπαγλαμά και κοντραμπάσο
____________________________
Αποβραδίς ξεκίνησα μ’ ένα παλιό μου φίλο
για το Χατζηκυριάκειο και για τον Άγιο Νείλο

Έχει ρετσίνα δροσερή και όμορφα κορίτσια
μόνο που σε παιδεύουνε με νάζια και καπρίτσια

Έχει και μια μελαχρινή, που είναι όλο νάζι
Πρώτα με κέρναγε φιλιά και τώρα δεν την νοιάζει

Και κάθε βράδυ καρτερώ στο δρόμο να περάσει
κι αν δεν την κλέψω μια βραδιά, ο κόσμος θα χαλάσει

___________________________________________
Το δημοφιλέστερο προπολεμικό τραγούδι του Δημήτρη Γκόγκου, ο οποίος στον 1ο του δίσκο στη His Master's Voice γράφει για περιοχές και κορίτσια της ιδιαίτερης πατρίδας του , του Πειραιά.
Η χρήση του κοντραμπάσου στη δισκογραφία των ρεμπέτικων έγινε στην Ελλάδα από τον μικρασιάτη συνθέτη Κώστα Κανούλα.

Παναγιώτης Κουνάδης, Τα ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ, ένα ταξίδι στο λαϊκό τραγούδι των Ελλήνων.2010

Απρίλης 1941.
«Δούλευα στου «Δασκαλάκη», στο Μαρούσι. Τότε το μεροκάματο ήταν πολύ μικρό και δεν έπρεπε να χάνουμε ούτε μια μέρα. Τα μάτια μου πονούσαν συνεχώς. Ηξερα ότι είχα γλαύκωμα. Ετσι, μία μέρα, εκεί που έπαιζα ένα από τα γνωστά μου τραγούδια, αισθάνθηκα ότι χανόταν το κάθε τι από μπροστά μου. Δεν μπορούσα να κάνω πια τίποτα. Το μοιραίο είχε έλθει. Από κει κι' έπειτα άρχισε η περιφρόνηση από πολλούς. Δεν μπορούσαν να βασιστούν πια σε μένα. Εκανα το παν τότε για να τους αποδείξω το τι αξίζω. Δημιούργησα τις μεγαλύτερές μου επιτυχίες εκείνη την εποχή που τραγουδήθηκαν και τραγουδιούνται ακόμη. Αρχισαν τότε αυτοί που με περιφρόνησαν να με φροντίζουν κάπως και να με πλησιάζουν, ποντάροντας, όπως καταλάβαινα στα τραγούδια μου. Δεν έπαψα ποτέ να παίζω μπουζούκι και κιθάρα, παρ' όλο ότι είχα χάσει το φως μου...."

Δημήτρης Γκόγκος - Μπαγιαντέρας