Πάνω σ' ένα βράχο - Στράτος Παγιουμτζής
Δίσκος: Odeon GA 7476 .
Σύνθεση: Απόστολος Καλδάρας
Aθήνα, 1948
ορχήστρα με 2 μπουζούκια, κιθάρα, μπαγλαμά και πιάνο
διεύθυνση ορχήστρας: Σπύρος Περιστέρης
_______________________________________
Σ΄ ένα βράχο φαγωμένο από κύμα αγριωπό
ένα σούρουπο είχα κάτσει, λίγο να συ, συλλογιστώ
Κάθε βήμα στην ζωή μου είναι πόνος και συμφορά
θέλω ο δόλιος να πετάξω, μα δεν έχω τα φτερά
Έτσι μ’έχει καταντήσει μιας γυναίκας η οργή
στρώμα να ΄χω τα χορτάρια και προσκέφαλο τη γη
___________________________________________
Οι στίχοι αναφέρονται στη Μακρόνησο, τόπο εξορίας από το 1947. Βλ. για παράδειγμα το εξής σχόλιο σχετικά με αυτό το τραγούδι:
"Με ακρίβεια κι επιγραμματικότητα ζωγράφισε ο Απόστολος Καλδάρας τόσο το τοπίο όσο και τη μαρτυρική ζωή των σκλάβων της Μακρονήσου."
(Νέαρχος Γεωργιάδης και Τάνια Ραχματουλίνα: "Ο Θόδωρος Δερβενιώτης και το μετεμφυλιακό τραγούδι", εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 2003, σελίδα 55)
-Συγκλονιστικό τραγούδι, αποκαλυπτικό του εμφυλιοπολεμικού κλίματος της περιόδου 1945-1950.
Οι εξορίες, οι σκληρές συνθήκες διαβίωσης και τα σωματικά και ψυχικά βασανιστήρια που υπέστη ένα μέρος του ελληνικού λαού συγκίνησαν αρκετούς συνθέτες και τους ενέπνευσαν να γράψουν τραγούδια, τα οποία όμως δεν ήταν εύκολο να περάσουν από τη λογοκρισία.
Ο Απόστολος Καλδάρας αντικαθιστώντας στην 3η στροφή τη φράση ''των ανθρώπων η οργή'' -που ήταν η αρχική εκδοχή- με ''της γυναίκας η οργή'', κατέφερε και ξεπέρασε τον σκόπελο της λογοκρισίας και ηχογράφησε το τραγούδι, αναφορά στο δράμα των εξορίστων του Εμφυλίου.-
Παναγιώτης Κουνάδης, Τα ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ, ένα ταξίδι στο λαϊκό τραγούδι των Ελλήνων.2010
Δίσκος: Odeon GA 7476 .
Σύνθεση: Απόστολος Καλδάρας
Aθήνα, 1948
ορχήστρα με 2 μπουζούκια, κιθάρα, μπαγλαμά και πιάνο
διεύθυνση ορχήστρας: Σπύρος Περιστέρης
_______________________________________
Σ΄ ένα βράχο φαγωμένο από κύμα αγριωπό
ένα σούρουπο είχα κάτσει, λίγο να συ, συλλογιστώ
Κάθε βήμα στην ζωή μου είναι πόνος και συμφορά
θέλω ο δόλιος να πετάξω, μα δεν έχω τα φτερά
Έτσι μ’έχει καταντήσει μιας γυναίκας η οργή
στρώμα να ΄χω τα χορτάρια και προσκέφαλο τη γη
___________________________________________
Οι στίχοι αναφέρονται στη Μακρόνησο, τόπο εξορίας από το 1947. Βλ. για παράδειγμα το εξής σχόλιο σχετικά με αυτό το τραγούδι:
"Με ακρίβεια κι επιγραμματικότητα ζωγράφισε ο Απόστολος Καλδάρας τόσο το τοπίο όσο και τη μαρτυρική ζωή των σκλάβων της Μακρονήσου."
(Νέαρχος Γεωργιάδης και Τάνια Ραχματουλίνα: "Ο Θόδωρος Δερβενιώτης και το μετεμφυλιακό τραγούδι", εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 2003, σελίδα 55)
-Συγκλονιστικό τραγούδι, αποκαλυπτικό του εμφυλιοπολεμικού κλίματος της περιόδου 1945-1950.
Οι εξορίες, οι σκληρές συνθήκες διαβίωσης και τα σωματικά και ψυχικά βασανιστήρια που υπέστη ένα μέρος του ελληνικού λαού συγκίνησαν αρκετούς συνθέτες και τους ενέπνευσαν να γράψουν τραγούδια, τα οποία όμως δεν ήταν εύκολο να περάσουν από τη λογοκρισία.
Ο Απόστολος Καλδάρας αντικαθιστώντας στην 3η στροφή τη φράση ''των ανθρώπων η οργή'' -που ήταν η αρχική εκδοχή- με ''της γυναίκας η οργή'', κατέφερε και ξεπέρασε τον σκόπελο της λογοκρισίας και ηχογράφησε το τραγούδι, αναφορά στο δράμα των εξορίστων του Εμφυλίου.-
Παναγιώτης Κουνάδης, Τα ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ, ένα ταξίδι στο λαϊκό τραγούδι των Ελλήνων.2010
- Κατηγορίες
- Greek Music
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει