Σαίξπηρ: Οι Επτά Ηλικίες του Ανθρώπου

242 Προβολές

Ευχαριστώ! Μοιραστείτε το με τους φίλους σας!

Δεν σας άρεσε αυτό το βίντεο. Ευχαριστώ για τα σχόλια!

Published Mar 13, 2021

• Email ➤ [email protected]
Ο Αφηγητής Σ.-Α. Χράπης είναι συγγραφεύς δύο βιβλίων. Του βιβλίου "Ο Δρόμος του ηγέτη" (Εξαντληθέν) και του βιβλίου " Το μυστικό πεπρωμένο της Ελλάδος". Εκδόσεις Δήλιος. Μπορείτε να τα παραγγείλετε από το Βιβλιοπωλείο Αριστοτέλειο, Ερμού 61 - 54623 Θεσσαλονίκη Τηλ.: 2310-282782 e-mail: [email protected]: [email protected]

Ο Παναγιώτης Μαυρομάτης είναι διδάκτωρ διατροφικής μικροβιολογίας, πολιτικής και νομοθεσίας τροφίμων, του πανεπιστημίου Lincoln του Ηνωμένου Βασιλείου. Έχει υπάρξει καθηγητής στα πανεπιστήμια του Lincoln και του Dundee επί σειράς ετών. Έχει συμμετάσχει και διαχειριστεί ευρωπαϊκά προγράμματα έρευνας και μεταφοράς τεχνογνωσίας, στους τομείς των logistics, supply chain και διασφάλισης της ασφάλειας. Έχει διατελέσει ανώτερο στέλεχος διοίκησης επιχειρήσεων τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στην μέση Ανατολή για πάνω από 15 χρόνια. Έχει υπάρξει μέλος του δικαστικού συστήματος της Σκωτίας σε θέματα ανηλίκων. Αρθρογραφεί στον ηλεκτρονικό τύπο.

William Shakespeare, As You Like It: Act 2, Scene 7

JAQUES. All the world’s a stage,
And all the men and women merely players.
They have their exits and their entrances,
And one man in his time plays many parts,
His acts being seven ages. At first the infant,
Mewling and puking in the nurse’s arms.
Then the whining schoolboy with his satchel
And shining morning face, creeping like snail
Unwillingly to school. And then the lover,
Sighing like furnace, with a woeful ballad
Made to his mistress' eyebrow. Then a soldier,
Full of strange oaths and bearded like the pard,
Jealous in honor, sudden and quick in quarrel,
Seeking the bubble reputation
Even in the cannon’s mouth. And then the justice,
In fair round belly with good capon lined,
With eyes severe and beard of formal cut,
Full of wise saws and modern instances;
And so he plays his part. The sixth age shifts
Into the lean and slippered pantaloon
With spectacles on nose and pouch on side,
His youthful hose, well saved, a world too wide
For his shrunk shank, and his big manly voice,
Turning again toward childish treble, pipes
And whistles in his sound. Last scene of all,
That ends this strange eventful history,
Is second childishness and mere oblivion,
Sans teeth, sans eyes, sans taste, sans everything.

William Shakespeare, As You Like It: Act 2, Scene 7

Μετάφραση:

Όλος ο κόσμος μια θεατρική σκηνή,
κι όλοι οι άνδρες κι οι γυναίκες απλοί τους θεατρίνοι.
Έχουν τις εξόδους και τις εισόδους τους,
και σ΄ όλη τη ζωή του ο άνθρωπος θα παίξει πολλούς ρόλους,
με τη ζωή του χωρισμένη σε πράξεις επτά. Στην πρώτη είν΄ ένα βρέφος,
που κάνει εμετό και μυξοκλαίει στον κόρφο της τροφούτου.
Μετά ένα κλαψιάρικο σχολιαρόπαιδο με την τσάντα του
και το πρόσωπο του όλο λάμψη, που σέρνεται σα σαλιγκάρι
αθέλητά του σχολείο για να πάει. Κι έπειτα ένας εραστής,
που φυσά και ξεφυσάει σαν τον φούρνο καθώς γράφει
λυπητερές μπαλάντες για τα φρύδια της αγαπημένης. Ύστερα ένας στρατιώτης,
γεμάτος κατάρες ξενικές και με το γένι σαν του πάνθηρα,
πρόθυμος να υπερασπίσει την τιμή του κι ολόψυχα στη μάχη για να πέσει,
ζήτουλας της δόξας μιας σαπουνόφουσκας
ακόμα και στου κανονιού το στόμα. Και μετά ένας δικαστής
με μια πανώρια στρόγγυλη κοιλιά από την τόση μάσα,
με βλέμμα βλοσυρό κι επίσημα κομμένο το μουσάκι,
γεμάτος με λόγια σοφά κι ανέκδοτα επίκαιρα'
κι έτσι τον ρόλο του τον παίζει. Στην έκτη πράξη σηκώνετ΄ η αυλαία
και βλέπουμε έναν γέρο με παντόφλες,
γυαλιά πάνω στη μύτη και το πουγκί επάνω στα πλευρά του,
τις κάλτσες που στα νιάτα του φορούσε τώρα να χάσκουν
πάνω στα ξεφουσκωμένα πόδια του, κι εκείνη η φωνή του η αντρίκεια,
σαν σκούξιμο ενός παιδιού τωρά 'γινε, σαν γκάιντες
που σφυρίζουν. Κι η τελευταία πράξη απ' όλες,
αυτή πού 'ναι στο τέλος αυτής της περίεργης ιστορίας,
είναι μια δεύτερη παιδική ηλικία και μια λήθη σκέτη,
με δίχως δόντια, δίχως μάτια, δίχως γεύση, δίχως τίποτα.

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Όπως Αγαπάτε: Πράξη 2η, Σκηνή 7η.