Το Ηφαίστειο της Αρχαίας Θήρας (Σαντορίνης). - The volcano of ancient Thira (Santorini).

discovering ancient Greece

Το Ηφαίστειο της Αρχαίας Θήρας (Σαντορίνης)
The volcano of ancient Thira (Santorini)

Η Σαντορίνη, Θήρα ή Στρογγύλη (παλαιότερη ονομασία) είναι νησί που βρίσκεται στο νότιο Αιγαίο πέλαγος, στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων, νότια της Ίου και δυτικά από την Ανάφη.
Η τελευταία ηφαιστειακή δραστηριότητα ήταν το έτος 1950.
Η Σαντορίνη καθώς και τα νησιά Θηρασία και Ασπρονήσι είναι απομεινάρια του ηφαιστειογενούς νησιού Στρογγύλη. Η Στρογγύλη ήταν ένας ηφαιστειακός κώνος. Το κεντρικό τμήμα της ανατινάχτηκε μαζί με τον κρατήρα του ηφαιστείου από τη Μινωική έκρηξη που έγινε το 1613 π.Χ. και είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία αυτού που σήμερα ονομάζουμε καλδέρα της Σαντορίνης και την καταστροφή του προϊστορικού πολιτισμού του νησιού. Στο θαλάσσιο χάσμα που σχηματίστηκε μεταξύ Θήρας και Θηρασίας, που έχει βάθος 1.500 μέτρων, κατά καιρούς βγήκαν στην επιφάνεια ηφαιστειακοί κώνοι που σχημάτισαν τα εξής νησιά: την Παλαιά, τη Μικρή και τη Νέα Καμένη.

Πριν τη μεγάλη ηφαιστειακή καταστροφή των προϊστορικών χρόνων η νήσος ήταν στρογγυλή και είχε το όνομα Στρογγύλη, ενώ αργότερα απέκτησε τα ονόματα Καλλίστη ή Καλλιστώ (από το αρχαίο καλλίστη «η ομορφότερη»), Φιλητέρη ή Φιλωτέρα, Καλαυρία, Καρίστη, Τευσία, Θηραμένη καθώς και Ρήνεια.

Το μετέπειτα κλασικό όνομα της νήσου Θήρα προήλθε από τον αρχαίο Σπαρτιάτη Θήρα που από τη Σπάρτη προερχόμενος αποίκησε πρώτος τη νήσο αυτή. Το δε όνομα Σαντορίνη προέρχεται από τους διερχόμενους Φράγκους Σταυροφόρους οι οποίοι κατά το πέρασμα τους στέκονταν για ανεφοδιασμό κοντά σε εκκλησία της Αγίας Ειρήνης, που βρίσκεται στη σημερινή περιοχή της Περίσας πίσω από τον ιερό ναό του Τιμίου Σταυρού (την αποκάλεσαν Σάντα Ιρίνα), η οποία υπήρχε στο νησί.

Η κατακλυσμική έκρηξη – μία από τις πιο διάσημες στην παγκόσμια ιστορία- θεωρείται για έναν επιπλέον λόγο σημαντική: αποτελεί ένα σταθερό σημείο αναφοράς που επιτρέπει τη χρονολόγηση διαφόρων άλλων συμβάντων της Εποχής του Χαλκού στην ευρύτερη ανατολική Μεσόγειο. Ο ακριβής προσδιορισμός του έτους έκρηξης έχει αποδειχθεί δύσκολη υπόθεση. Η πιο πρόσφατη «χείρα βοηθείας» έχει έλθει από ένα πανάρχαιο κομμάτι ελιάς που βρέθηκε θαμμένο κάτω από τα ηφαιστειακά πετρώματα του νησιού. Βάσει της χρονολόγησης του δέντρου που θάφτηκε από την έκρηξη, η ίδια έκρηξη τοποθετήθηκε μεταξύ του 1632 και του 1615 π.Χ. -ή, με μικρότερη αβεβαιότητα εκτίμησης, μεταξύ του 1656 και του 1609 π.Χ.

The volcano of ancient Thira (Santorini)
The volcano of ancient Thira (Santorini)

Santorini, Thira or Stroggili (former name) is an island located in the southern Aegean Sea, in the Cycladic islands, south of Ios and west of Anafi.
 The last volcanic activity was the year 1950.
Santorini as well as the islands of Thirassia and Aspronissi are remnants of the volcanic island of Strongylis. Strongyli was a volcanic cone. The central part of it was blasting along with the crater of the volcano from the Minoan eruption in 1613 BC. and resulted in the creation of what we now call the caldera of Santorini and the destruction of the prehistoric civilization of the island. In the sea gulf formed between Thira and Thirassia, which is 1,500 meters deep, surface volcanic cones emerged from time to time, forming the following islands: Palea, Mikri and Nea Kameni.

Before the great volcanic destruction of the prehistoric times, the island was round and was named Strogligi, and later acquired the names Kallisti or Kallisto (from the ancient cultivar "the most beautiful"), Filisteres or Filotas, Kalavria, Karisti, Theoussa, Theramenis as well Rinia.

The later classic name of Thira Island came from the ancient Sparta Thira, which from Sparta was the first to colonize this island. The name "Santorini" comes from the passing Crusaders who were standing for refueling near the church of Agia Irini, located in the current area of ​​Perissa behind the sacred temple of the Holy Cross (called Santa Irena), which there was on the island.

The cataclysmic eruption - one of the most famous in world history - is considered to be another important reason: it is a fixed point of reference that allows the dating of various other Bronze Age events in the wider eastern Mediterranean. The precise determination of the year of explosion has proven difficult. The latest "helping hand" comes from an ancient piece of olive that was buried under the volcanic rocks of the island. Based on the dating of the tree buried by the explosion, the same explosion was placed between 1632 and 1615 BC. or, with less uncertainty of appreciation, between 1656 and 1609 BC.